لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا
شب شد دوباره، ماه مهربون
داره می‌تابه، از تو آسمون
چشماتو ببند، همراه رویا
اسب چوبیت، اسب سُم طلا
یه شب از شبا، موقع بهار
رو یال یه اسب، تو می‌شی سوار
می‌ری آسمون، مثل پرنده
می‌چرخی هر جا، با شور و خنده
می‌پَری هر جا، با چوب صندل
از روی برکه، از روی جنگل
ابرک سیاه، روی نور ماه
ماه مهربون، ماه بی‌گناه
دسته دسته نور، گل و ستاره
ابر رو از رو ماه، کنار می‌ذاره
آسمون و دشت، پُر می‌شه از نور
صدای خورشید، میاد از اون دور
لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا
